ben istemez miyim kuzum?

gunlerdir sabah 8 aksam 10 calisiyorum kuzum. senin anneee, annemm nidalarini telefonda duyarak geciyor zaman. kimi zaman kahve bile icmeye firsatim olmuyor. surekli ayakta birsuru kanserojen madde icerisinde gecen zamani, sirf sana ulasabilmek icin kullandigim kapkaranlik yollar takip ediyor. trafik gerci acilmis oluyor ama o saate kadar yemek bile yememis ben senin uykuda olmana hayiflanip, gece boyu seni seyretmekle ozlem gidermeye calisiyorum. zor kuzum, hayat bu ara cok zor. senin dislerin ne zaman cikti, ne zaman siralamaya basladin, temizlige gelen kadinin ismini mi soyledin sahit olamiyorum. sadece dinliyorum, baskalarindan.

ben de yapabilirim aslinda, evde oturup sirf sana vakit ayirabilmeyi. durumumuz buna musait ama yapi itibariyle bu bana uymuyor kuzu. ama emin ol soyle 1 ay basbasa seninle ve babanla tatil yapabilmek icin su an su dakika herseyden siyrilabilirim. kuzum seni cok ozluyorum. bilemezsin bu duyguyu ama cok ozluyorum. gecem gunduzum kalmamis ve yaptigim bu kadar is takdir edilmemis bile olsa, uzulmuyorum...cunku bu sadece bizim icin verilmis bir emek. anne ayaklari yere basacak ki cocukta istenildigi gibi yetistilsin. anneler gunu gecti. babandan rica ettim, gidip birseyler alma ve ileride almayin. kuzu bunun yerine kendini bildigi zaman yureginden geleni yapsin. ama kendini darda hissedip parasini saga sola sacmasin. bizde oyle yapalim dedim. dogumgununde hediye beklemek yerine arkadaslari ile mutlu olmayi tercih eden bir cocuk yetistirelim. ozel gunlerin kisilerin gonullerinin hos tutulabilecegi, hatirli olmanin onemli oldugunu ogretelim. rituellere bogmayalim evladimizi. suprizlerimiz elbet olacaktir ama illa adi olan bir gunde olmasi gerekmemekte.

canim kuzum, dunya tatlisi kuzum, seni cok ama cok seviyorum. gulen yuzun hep boyle aydinlik kalsin

muccuks