31 Aralık 2007 Pazartesi

Nazara inanmak


Ogulcugum yeni yila saatler kala malasef anakucaginin kilidi seni tasirken acildi (daha dogrusu tam kilitlenmemis) ve sen yere burun ustu takla atarak dustun. direk parkeye carptin alnini ve burnunu. cok agladin ve mutsuz oldun

ben dahil evdeki herkesin yuregi hopladi. yeni yila burnunun kizaran yerine bakinca icim sizlaya sizlaya girdik. eve geldigimizde sanirim korkudan benimde sinirlerim bozuldu, aglamaya basladim.


boyle durumlarda ne yapilir bilmiyorum ama evde uc tane doktor olmasina ragmen hepimiz ne yapilacagini bilmedigimizi anladik. ben direk seni lambanin altina yatirip goz hareketlerini, duyma refleksini, agiz hareketlerini kontrol ettim, hersey normaldi. buz koyamadik burnuna ama kanama olmamasi icimizi rahatlatti.


sana kocaman bir nazar boncugu asiyorum benim bir tanecik oglum


sevgiyle kal


annecugun

Locations of visitors to this page Who links to me?