Dogukan 7 Eylul itibari ile okullu oldu. Oncelikle okulu cok sevdigini, okula hoplaya ziplaya gittigini yazmam gerekiyor. Inanilmaz yararli oldu. cok sevdik, ailece okulu, ogretmenlerini, herkesi cok sevdik.
tek sorunumuz var o da circle time. hic hoslanmiyorsun. ilk gunler cok daha ajite vaziyete geliyordun ama gunler gectikce ilk kez cok isteyerek corbani okulda yemis olman cok guzel. tam da istedigim gibi oldu. ebeveyn-cocuk okulu seklinde gidiyor ilk gunlerimiz. oryantasyon programi ve ne yapacagi yeterince kurgulanmis okul ahalisi yuzumuzu guldurdu.
kendi kendine hayatini programlar oldun. dis fircalama, hergun banyo zamani, boyama-pritt olayi:) herseyi kendin ayarliyorsun. okuldan gelince yemek yiyip 2,5- 3 saat uyuyorsun. aman masallah diyorum. ancak tum bunlar ilerlerken sunu anladim ki sevgili cocugum
1. cok hizli buyuyorsun, yetisemiyorum
2. benim zorlamam gerektigi zamanlarda sen zaten kendini hazir hissetmiyorsun, kendini hazir hissettiginde kendiliginden yapiyorsun
3. kendine ozgu bir yasam dilin var. gurultuden dogdugun gunden beri oldugu gibi haz etmiyorsun.
4. kurallarin var, asilmasindan hoslanmiyorsun
ben anne olarak kararlarimda kendimi basarili buluyorum:
1. dogdugun gunden beri asla palyacoluk modunda seni kandirmadim (yemek, uyku vs)
2. asla abartmadim seninle ilgili olan hareketlerimi. hayati sana gore uyarlamadim. sana ozgur buyume sureci sagladim ve benligini bulman icin genis sinirlar ve secenekler biraktim.
3. titizlenerek kendime stres yaratmamamla sana bu stresi aktarmadim
4. kolay cozumler ureterek dinamik bir yasam kurmaya calistim.
5. yasinin ilerisinde hicbirsey icin seni zorlamadim. onune bircok imkan hazirladim, kendini hazir hissedince hepsini kullanmayi sen kendin kesfettin
lutfen hayatin boyunca kesif duygunu kaybetme
mcks..
