31 Mart 2008 Pazartesi

Bir insan 4 gunde bu kadar buyur mu?


Eveeet kesinlikle cok büyür. sali sabahi gecenin ucunden cumartesi aksam ustu 4 e kadar gecen kocaman zaman dilimi sonucunda senin hareketlerindeki buyume belirtilerine hayran kaldim.


ogulcum gidikkk gidikkkk denince kahkahalar savurmayi, kikirdamayi ogrenmissin. gece uykularinda tepme hareketinde artis var. ayakta durup adim atmaya cabaliyorsun. daha emeklemeden yureyecek misin bilemiyorum. kasigi agzina goturup saca saca bile olsa mama yemeye calisiyorsun. tek degismeyen uykudan once uyumayacagim iste nakaratlarin...insanin uykusu gelirde uyumayacagim diye inatlasir mi kuzum, uyu da rahatla bebegim dedikce o muhtesem gozlerini bana dikip kizmis ifadesine burunuyorsun...komiksin oglum, cok komik.


kuzuuummm diye birbirimize sarilinca nenende bir aglama modu olustu, kimbilir o da bizim ayriliklarimizi dusunup kavustugu ani hatirladi. anladim ki bundan sonra her gittigim yerde sende olacaksin. olabildigince sende bizimle bir sure gezeceksin. aslinda ben gozumu karartmistim, nedir ki yanimda 1.5lt su 1 kutu muhallebi ve kendi sutum oldugu surece seninle de gidilirdi bu yolculuk. venedikte dolasirken keske dedim, keske oglumda bizimle olsaydi. sokaklarda beraber yururduk. ucakta kucuk kucuga otururduk. zor olurdu evet, nefes almayi istedigim anlari yasardim evet, ama seninle de muhtesem olurdu bence. tek korkumuz hastalikti, seni yormaktan cekindim daha cok. yoksa kendi yorgunlugum hicbirsey degil. zahmet bile degil, yeterki zaman sirf seninle gecsin.


Diger yonden ise bu yolculuk benim icin gerekli idi: ayri birer birey oldugumuzu anlamamiz gerekiyordu. 15 aydir butunlesik halde yasamaktan kim ve ne oldugumu kestirmede guclukler yasadigimi ifade etmem gerekir. ansizin gelen muhtesem hamilelik haberi, akabinde gun gun sayilan 40 haftalik bir donem, canli canli girilen bir ameliyat sonrasi mucize ile tanismak ve yogun bir yorgunluk donemi. hergun bir mucizeye sahit olmak bile yoruyor inan bebegim. psikolojik yonden sen kadar bizim de senden ayri bireyler oldugumuzu kabullenmemiz gerekiyor. inan bana cocuk degil anne-baba cocuguna bagimli oluyor, cocukta dolayli bagimli kaliyor bir sure. halbuki bazen kopabilmeyi de bir iliskide bilmek gerek. kopabilmek derken, ozgurce karar alabilmeyi, bir birey oldugumuzu hatirlayabilmeyi. bu kadarcik cocukla mi bunu deniyorsun diyipde gaddarsin sen diyebileceklere, yasa ve gor demeyi oneriyorum.


akilli oglum, guler yuzlu oglum, denilen o ki: uzmemissin dedeni, anneanneni. ne sut emmeyi unutmussun, ne de bizimle oynadigin oyunlari. bil ki gurur duyduk seninle. babacugunla sana nappy free bir mayo aldik, uzerinde bir suru kopek baligi var. ve babacugun sana bir suru disney karakteri ile donanmis sapka, gozluk, terlikler ve kolluk almis:) kolluk simdi degil sonra kullanilacak sen simdilik ceydoshun simidi ile idare edeceksin.

tesekkur ederim tum pozitif enerjine...

Locations of visitors to this page Who links to me?